Σας δίνω παρακάτω αρκετές δραστηριότητες - παιχνίδια γνωριμίας, επικοινωνίας, συνεργασίας κλπ για τις πρώτες μέρες στο Νηπιαγωγείο, αρκετά χρήσιμα κατά τη γνώμη μου. Οι νηπιαγωγοί της 35ης Περιφέρειας που ήταν πριν δυο χρόνια περίπου τα έχουν σε έντυπη μορφή. Τώρα τα καταθέτω στο blog μας και σε ηλεκτρονική. Είναι απλά, δοκιμασμένα στην πράξη και θα πετύχουν τους στόχους προσαρμογής και κοινωνικοποίησης των μικρών παιδιών σίγουρα.
Δραστηριότητες και παιχνίδια που βοηθούν την κοινωνικοποίηση των παιδιών κατά τις πρώτες μέρες στο Νηπιαγωγείο
1. Καθισμένα τα παιδιά στον κύκλο ένα – ένα λένε το όνομά του κάνοντας μία κίνηση «δική του». Όλα μαζί επαναλαμβάνουν τη κίνηση με το τραγουδάκι: Γεια σου Γιάννη, γεια σου Γιάννη, γεια σου!
2. Στο κύκλο συστήνονται και λένε τι αγαπούν να τρώνε: Είμαι η Ελένη και με αρέσουν οι σοκολάτες. Επαναλαμβάνουν όλοι μαζί.
3. Σκορπίζονται όλα τα παιδιά στο χώρο με μουσική. Χορεύουν αυτοσχεδιάζοντας και με το σταμάτημα της μουσικής πρέπει:
4. α) να βρουν ένα φίλο,
β) να τον χαιρετίσουν με το χέρι
γ) να τον χαϊδέψουν στο μάγουλο
δ) να του χαμογελάσουν
ε) να τον κοιτάξουν στα μάτια, να τα κλείσουν, να τα ανοίξουν και να τον ξανακοιτάξουν
χαμογελώντας
στ) να ακουμπήσουν τις πλάτες, τις μύτες, τα πόδια, τα γόνατα, τα αυτιά κλπ. (με διαφορετικούς
φίλους κάθε φορά).
5. Σκορπίζουμε χαρτιά Α4 όσο και ο αριθμός των παιδιών στο πάτωμα και τα παιδιά κινούνται ανάμεσα στα χαρτιά με μουσική. Στο σταμάτημα πατούν με το ένα πόδι σε κάποιο χαρτί. Αφαιρούμε ένα χαρτί και συνεχίζουμε το παιχνίδι μέχρι να μείνει μόνο ένα χαρτί, όλα τα παιδιά πρέπει να αγγίξουν με το πόδι τους το χαρτί (μέχρι και 16). Ζητούμε να σηκώσουν ψηλά τα χέρια να τα κατεβάσουν αργά και να γίνουν όλα μαζί μια αγκαλιά. Να κλείσουν τα μάτια και αγκαλιασμένα να ακολουθήσουν τη φωνή της νηπιαγωγού που τα καλεί ή τον ήχο του ταμπουρίνου.
6. Ζητάμε να μας φέρουν ένα αντικείμενο που τους άρεσε μέσα στην τάξη. Το δείχνουν στους φίλους τους (μαζεμένα στην παρεούλα) και τα μαζεύουμε όλα μαζί στο κέντρο. Το σηκώνουμε ένα – ένα και τα παιδιά λένε: «Το αρκουδάκι το έφερε η Λένα», «Το αυτοκινητάκι το έφερε ο Γιάννης».
7. Δυο-δυο παιδιά παίζουν το καθρέπτη. Τέσσερα – τέσσερα παιδιά χωρίς να μπερδέψουν τα μέλη τους παίζουν το καθρέπτη.
8. Παίζουν τα παιδιά το σπασμένο τηλέφωνο ανά 5 (μικρές ομάδες), μεταδίδοντας μια γκριμάτσα (συγκεκριμένη «μάσκα προσώπου» ή το γνωστό λεκτικό σπασμένο τηλέφωνο).
9. Καθισμένα όλα κατάχαμα με ανοιχτά πόδια σε ένα μεγάλο κύκλο. Ένα παιδί φυσάει δυνατά ένα μπαλόνι λέγοντας μπαλόνι, μπαλονάκι, στον Κώστα να κυλήσεις. Ο Κώστας χωρίς να το πιάσει το φυσάει λέγοντας μπαλόνι, μπαλονάκι, στην Καίτη να κυλήσεις και συνεχίζεται με όλα τα παιδιά.
10. Σε κύκλο όπως στην παραπάνω άσκηση και με τα χέρια στην πλάτη ξεκινάει με τον πρώτο που έχει ένα σπιρτόκουτο σφηνωμένο στη μύτη και πηγαίνει από τον ένα στον άλλο, αν πέσει κάτω το σπιρτόκουτο πιάνεται μόνο με τη μύτη.
11. Στη μέση ένα μεγάλο χαρτί, το πρώτο παιδί κρατάει μια χονδρή κηρομπογιά, τη δίνει δίπλα του και το άλλο δίπλα του λέγοντας «πάρε από μένα τη μπογιά αυτή δώσ’ τη δίπλα σου και τράβα μια γραμμή» αυτό που έχει στα χέρια του την μπογιά στη λέξη γραμμή τραβάει μια γραμμή στο χαρτί.
12. Η νηπιαγωγός λέει ότι είναι η ατμομηχανή του τρένου. Ξεκινάει με «τσάφ-τσουφ», τα παιδιά βαγόνια είναι σκορπισμένα στην αίθουσα ή στην αυλή. Στέκεται μπροστά στο πρώτο «βαγόνι» και λέει: «Με λένε Μαρία» το παιδί απαντά «με λένε Λεωνίδα» Η νηπιαγωγός προτείνει: «Θέλεις να κάνουμε μαζί ένα τρένο;». Το παιδί απαντά «Θέλω» και η νηπιαγωγός λέει «πήγαινε πίσω μου και έλα να βάλουμε μπρος με το όνομά σου». Πηδούν και οι δύο επιτόπου, σηκώνοντας τα χέρια ψηλά και φωνάζουν «Λεωνίδας, τσαφ-τσουφ, Λεωνίδας, τσαφ-τσουφ» με μεταβολή ο Λεωνίδας γίνεται ατμομηχανή και τσαφ- τσουφ ξεκινά και σταματά στο επόμενο βαγόνι. Λέει «με λένε Λεωνίδα» το παιδί απαντά «με λένε Ντίνα» «Θέλεις να έρθεις στο τρένο μας», «Θέλω», «Πήγαινε πίσω μου…» κλπ. Κάθε φορά το νέο παιδί-βαγόνι γίνεται ατμομηχανή.
13. Ένα μεγάλο πανί και μέσα ένα μπαλόνι. Το χορεύουμε με μουσική προσέχουμε να μην πέσει.
14. Με πιασμένα χέρια μπερδευόμαστε όσο πιο πολύ μπορούμε. Αργό ξεμπέρδεμα. Το ίδιο μπορεί να γίνει και με κορδέλες που κρατάμε σε μικρές ομάδες ή με λάστιχο. Δε τ’ αφήνουμε στο ξεμπέρδεμα. Συνοδεύεται η άσκηση με αργή μουσική και ο ρυθμός μπέρδεμα-ξεμπέρδεμα ακολουθεί τη μουσική.
15. Ένα παιδί με κλειστά μάτια προσπαθεί να περάσει ανάμεσα από παιδιά εμπόδια που δεν μετακινούνται. Με οδηγίες της νηπιαγωγού ή με αργή μουσική
16. Συνεργασία τριών παιδιών που φτιάχνουν με το σώμα τους ένα ζώο, ένα φυτό ή ένα οποιοδήποτε πράγμα αποφασίσουν να αναπαραστήσουν να το περιγράψουν ή να το μαντέψουν οι υπόλοιποι καθώς το παρουσιάζουν
17. Φτιάχνουμε έναν κύβο π.χ. από χαρτόνι και ζωγραφίζουμε σε κάθε πλευρά του ένα μέλος του σώματος, πχ. πόδια , χέρια, κεφάλι, κλπ. Στο κέντρο ένα παιδί ρίχνει τον κύβο και δείχνει το ανάλογο μέλος του σώματός του. Όλοι πηγαίνουν και αγγίζουν (χαϊδεύουν) το παιδί στο μέλος που έδειξε. Δεν είναι απαραίτητο για την αρχή της χρονιάς να ονομάζουμε τα μέλη.
18. Το κάθε παιδί έχει μπροστά του ένα χαρτί και μια κηρομπογιά. Βάφει στο χαρτί όσο κρατάει η μουσική. Μόλις σταματήσει, δίνει στο επόμενό του, μόνο το χαρτί. Με το ξεκίνημα της μουσικής βάφει στο χαρτί που πήρε από τον προηγούμενό του και το παιχνίδι τελειώνει όταν πάρει ο καθένας το ίδιο χαρτί.
19. Παιχνίδια με μεγάλο πανί. Α) όλοι κουνάμε ένα μεγάλο πανί ή/και μετακινούμαστε με αυτό. Με το χοπ το πετάμε ψηλά και τρέχουμε στη μέση του ώστε όταν πέσει να μας σκεπάσει όλους. Β) ένα παιδί «τα κρύβει». Ένα άλλο παιδί κρύβεται κάπου. Όλα τα υπόλοιπα παιδία αγκαλιασμένα κάτω από το μεγάλο πανί. Η ομάδα ρωτά «ποιος λείπει;» Το παιδί που τα φυλάει μπορεί να σηκώσει το πανί λίγο από τις άκρες για να προσπαθήσει να βρει ποιος λείπει.
20. Τα παιδιά κάνουν ένα κύκλο όρθια. Ένα παιδί στο κέντρο με δεμένα μάτια είναι ο Τάσος και ένα άλλο παιδί είναι η Γκόλφω ή ο λύκος και το αρνάκι, ο σκύλος και ο λαγός. Το πρώτο παιδί φωνάζει: που είσαι Γκόλφω. Εδώ είμαι Τάσο, απαντά το άλλο παιδί. Το παιδί Γκόλφω (κλπ) αποφεύγει το άλλο παιδί-Τάσο μέχρι να το πιάσει. (ο κύκλος των παιδιών είναι κλειστός-κολλημένα ώμο με ώμο, πλαϊνή πλευρά με πλαϊνή πλευρά).
21. Τα παιδιά κινούνται ελεύθερα με μουσική. Ανά τρία έχουν χαρτάκι ή κορδελάκι στο χέρι με το ίδιο χρώμα. Μόλις σταματά η μουσική προσπαθούν να κάνουν ένα σύμπλεγμα με αγάλματα. Αλλάζουμε τα χαρτάκια ή τις κορδέλες και αλλάζουν οι ομάδες. Ορισμένα παιδιά μπορεί να είναι «φωτογράφοι» των αγαλμάτων.
22. Τα παιδιά σχηματίζουν τρενάκι και ανάμεσά τους τοποθετείται ένα φουσκωμένο μπαλόνι. Το μπαλόνι σταθεροποιείται με τη πλάτη-μέση του μπροστινού και με την κοιλιά του πίσω παιδιού. Το τρενάκι ξεκινά και τα παιδιά προσπαθούν να μην τους πέσει το μπαλόνι. Πετυχαίνει καλύτερα εάν το τρενάκι έχει 5-6 παιδιά. Σε μεγάλη ομάδα κάνουμε δύο τρενάκια και μπορούν να ταξιδεύουν και ανταγωνιστικά. Ποια ομάδα δεν θα ρίξει τα μπαλόνια τους.
Επίσης, εκτός από τις παραπάνω δραστηριότητες, μπορείτε να βρείτε και πολλές άλλες (ψυχοκινητικής και κοινωνικοσυναισθηματικής ανάπτυξης) στα παρακάτω βιβλία:
Κούγιαλη Γ. (1999) Ψυχοκινητικές δραστηριότητες για παιδιά. Αθήνα: Καστανιώτης.
Τελέ-Λιζιέ Μ & Μπαρτ Β. (2004) 1001 δραστηριότητες για τα νηπιαγωγεία. Αθήνα: Μεταίχμιο.
Τσαπακίδου Αγγελική (1997) Κινητικές δεξιότητες. Θεσσαλονίκη: University Studio Press.
Διδακτική Θεωρία και Πράξη (1996) Δραστηριότητες για το παιδί. Μια εγκυκλοπαίδεια με θεματική κατάταξη.600 ευχάριστες δραστηριότητες από δασκάλους για δασκάλους. Αθήνα: Πατάκης.
Επιλογή – επιμέλεια: Μαρία Ζωγράφου – Τσαντάκη, Σχολική Σύμβουλος Π.Α. 35ης Περιφέρειας (Ν.Πέλλας).
