Καλώς ήρθατε στο Ιστολόγιο συνεργασίας νηπιαγωγών 35ης Περιφέρειας. Η συμμετοχή σας θέλω να πιστεύω πως θα το αναθρέψει, θα το μεγαλώσει, θα το αναπτύξει...
Η σχολική Σύμβουλος: Μαρία Ζωγράφου-Τσαντάκη
RSS

Δευτέρα 16 Νοεμβρίου 2015

Εδώ Πολυτεχνείο!!!


Μέρα μνήμης η αυριανή!!! Το μυαλό μας, η καρδιά μας, η σκέψη μας, κάθε χρόνο τέτοιες μέρες είναι εκεί…  στο Πολυτεχνείο… στην ηρωική εκείνη εξέγερση των αγωνιζόμενων φοιτητών μας, αλλά  και ολόκληρου του ελληνικού λαού κατά της Δικτατορίας, κατά του Φασισμού!!!


Αυτός ο ηρωικός αγώνας των φοιτητών  είναι  μια από τις πιο κορυφαίες  στιγμές των αγώνων του λαού μας για την ελευθερία. Ελευθερία… αναμφισβήτητα το πολυτιμότερο, το υπέρτατο αγαθό. Δικαίωμα όλων.  Η Ελευθερία όμως ανθίζει μέσα στη Δημοκρατία.  Η ελευθερία, η παιδεία και η δημοκρατία βρίσκονται σε σχέση αλληλεξάρτησης, σύμφωνα με τα σοφά λόγια των προγόνων μας και αυτά ζητούσαν, τίποτα παραπάνω… σύνθημά τους:

ΨΩΜΙ – ΠΑΙΔΕΙΑ - ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ



«Η Δημοκρατία μας αυτοκαταστρέφεται διότι κατεχράσθη το δικαίωμα της ελευθερίας και της ισότητας, διότι έμαθε τους πολίτες να θεωρούν την αυθάδεια ως δικαίωμα, την παρανομία ως ελευθερία, την αναίδεια του λόγου ως ισότητα και την αναρχία ως ευδαιμονία.» έλεγε ο μεγάλος Έλληνας φιλόσοφος  Ισοκράτης

Τα γεγονότα του Πολυτεχνείου μέσα από ένα παραμύθι:

Μια φορά κι έναν καιρό υπήρχε μια όμορφη, καλή και γελαστή  κοπέλα που τη λέγανε ΛΕΥΤΕΡΙΑ. Ήτανε τόσο καλή που την αγαπούσαν όλοι οι άνθρωποι και πιο πολύ τα παιδιά γιατί τους χάριζε παιχνίδια, τους άφηνε να παίζουν, να κάνουν ότι τους γέμιζε χαρά και ποτέ μα ποτέ δεν τα μάλωνε και δεν τα τιμωρούσε. Δεν ήταν ποτέ αυστηρή και θυμωμένη, Είχε ένα ροδοκόκκινο πρόσωπο με όμορφα μεγάλα μάτια και πάντα χαμογελούσε. Όλα τα παιδιά την αγαπούσαν πιο πολύ απ’ όλα τα πράγματα. Όταν ήταν μαζί της κανένα δεν έκλαιγε, δεν κατσούφιαζε, δε στενοχωριόταν. Γιατί αυτή η καλή κοπέλα η ΛΕΥΤΕΡΙΑ ήξερε πάντα να μαθαίνει στα παιδιά πώς να είναι ευτυχισμένα και να μη ζηλεύονται μεταξύ τους για τίποτε. Όλα τα παιδάκια είχαν ίσα παιχνίδια και ίση αγάπη από τη ΛΕΥΤΕΡΙΑ. Όλοι ζούσαν ευτυχισμένοι, ώσπου μια άσχημη νύχτα ένας κακός δράκος ο χειρότερος απ’ όλους, χοντρός σαν βαρέλι μ’ ένα μεγάλο άδειο κεφάλι και μια σκληρή καρδιά που τον λέγανε ΦΑΣΙΣΜΟ έπιασε τη ΛΕΥΤΕΡΙΑ και την έκλεισε φυλακή. Άρχισαν όλα και γινόντουσαν σκοτεινά. Όλοι κλαίγανε και ήταν δυστυχισμένοι. Χωρίς τη ΛΕΥΤΕΡΙΑ κανένας δεν ήταν ευτυχισμένος και χαρούμενος και πιο πολύ τα παιδιά. Ο κακός δράκος ο ΦΑΣΙΣΜΟΣ έκανε ότι ήθελε εφτά ολόκληρα χρόνια. Έδερνε τον κόσμο και έκλεινε στα μπουντρούμια όλους τους ανθρώπους που φωνάζανε για τη ΛΕΥΤΕΡΙΑ. όλοι ήταν δυστυχισμένοι. Πολλοί άνθρωποι πέθαιναν. Κάτι έπρεπε να γίνει για να ξανάρθει η ΛΕΥΤΕΡΙΑ στη ζωή τους.
Έτσι μια μέρα μαζεύτηκαν πολλά παιδιά μέσα σ’ ένα μεγάλο πύργο που το λέγανε ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ και άρχισαν να πολεμάνε τον μεγάλο δράκο. Κλείστηκαν μέσα εκεί μόνα τους τα παιδιά χωρίς φαγητό και μόνο με τη μεγάλη φωτιά μέσ’ στην καρδιά τους και την απόφαση να ξαναφέρουν τη ΛΕΥΤΕΡΙΑ κοντά τους και να τη βγάλουν από τη φυλακή. Όλος ο κόσμος περίμενε με αγωνία να δει τι θα γίνει. Όλοι  παρακαλούσαν να νικήσουν τα παλικάρια. Τρεις μέρες και τρεις νύχτες πάλευαν απ’ τον πύργο τα παιδιά και την τρίτη νύχτα ο κακός ο δράκος στέλνει τα άγρια σκυλιά και τους κακούς αρχηγούς του με τα τανκς και τα πολυβόλα να σκοτώσουν τα καλά παλικάρια που αγωνίζονταν για τη ΛΕΥΤΕΡΙΑ . Έγινε χαλασμός εκείνη τη μαύρη νύχτα. Σκοτώθηκαν πολλά παλικάρια για να κερδίσουν τη ΛΕΥΤΕΡΙΑ.
Ο ΦΑΣΙΣΜΟΣ μόνο με τα σιδερικά και την κακία του ξέρει να πολεμάει. Ο κακός ο δράκος μόνο το θάνατο ξέρει να σπέρνει και όχι τη ζωή. Όμως μετά από αυτό που έγινε οι άνθρωποι ξεσηκώθηκαν γιατί τους σκότωσαν τα παιδιά τους κι έτσι βγάλανε από τη φυλακή τη ΛΕΥΤΕΡΙΑ και έκλεισαν στη φυλακή τον κακό δράκο και τους βοηθούς του. Τα παλικάρια κέρδισαν τη μάχη παρόλο που αρκετοί από αυτούς έχασαν τη ζωή τους. Η χαρά και η ευτυχία ξανάρθε στη ζωή των ανθρώπων και η ΛΕΥΤΕΡΙΑ ήταν πάλι μαζί τους. Γι αυτό κι εμείς πρέπει να θυμόμαστε αυτά τα γενναία παλικάρια που αγωνίστηκαν για τη ΛΕΥΤΕΡΙΑ και μας βοήθησαν να ζούμε ελεύθεροι και ευτυχισμένοι πάλι.

Τι είναι όμως Ελευθερία; Τι είναι Δημοκρατία; Τι είναι Φασισμός; Τι είναι Δικτατορία;
Καταγράφουμε τις απαντήσεις των παιδιών:

Ελευθερία είναι: Να γελάνε τα παιδιά, να μπορούν να πηγαίνουν βόλτες, να παίζουν χαρούμενα  στο πάρκο, να τραγουδάνε, να έχουν όλα   παιχνίδια , να πηγαίνουν σχολείο και να μη φοβούνται να μιλήσουν, να γλεντάμε, να είναι οι άνθρωποι χαρούμενοι κι ευτυχισμένοι, να διασκεδάζουν και να μην στενοχωριούνται…

Φασισμός είναι: κάτι πολύ κακό και άσχημο, πολύ άσχημο, πάρα πολύ άγριο, απαγορεύεται να μιλήσουν οι άνθρωποι, να πηγαίνουν βόλτες, να γελάνε και να διασκεδάζουν, να έχουν φίλους, να τραγουδάνε και να χορεύουν, να παίζουν τα παιδιά στην αυλή, να πηγαίνουμε για πίτσα, στην καφετέρια…

Ζωγραφίσαμε εντυπώσεις από την ιστορία του Πολυτεχνείου που διαβάσαμε, και φτιάξαμε καρτούλες.
Click to play this Smilebox slideshow
Create your own slideshow - Powered by Smilebox
Create a digital slideshow

Γιατί κλείστηκαν  στον πύργο, στο  Πολυτεχνείο τα παιδιά;
-Για να κλείσουν το Φασισμό στη φυλακή και να βγάλουν έξω την ελευθερία

Τι ζητούσαν τα παιδιά; Ποιο ήταν το σύνθημά τους;
ΨΩΜΙ  - ΠΑΙΔΕΙΑ - ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ

Κατασκευάζουμε το δικό μας πανό με το σύνθημα
















Μέσα από φωτογραφικό υλικό και σχετικά video τα παιδιά προβληματίστηκαν και ακολούθησε συζήτηση. Πολλές οι απορίες…

Πως ένοιωθαν  οι φοιτητές την ώρα της εξέγερσης

Πως οι φαντάροι που ήταν επάνω στα τανκς;

Από που έπαιρναν εντολές και γιατί δεν μπορούσαν να αρνηθούν;…





Φτιάξαμε στεφανάκια για το κεφαλάκι μας στολισμένα με κόκκινα γαρίφαλα και με ένα περιστέρι, το σύμβολο της ΕΙΡΗΝΗΣ και της ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ











Πλέξαμε στεφάνι με δάφνες και κατακόκκινα γαρίφαλα... 








Ετοιμαστήκαμε και πήραμε το δρόμο για το ηρώο για  να καταθέσουμε το στεφάνι προς τιμή των ηρώων φοιτητών μας... κατά τη διαδρομή τα "Απίθανα Νηπιάκια" μας τραγουδούσαν και φώναζαν συνθήματα ενώ εισέπρατταν όμορφα χαμόγελα και χειροκροτήματα από τους περαστικούς.




Τραγουδήσαμε με ευλάβεια τον εθνικό ύμνο... κρατήσαμε ενός λεπτού σιγή για τα αθώα θύματα... καταθέσαμε το στεφάνι μας και πήραμε το δρόμο για το γυρισμό.








Όλοι κλαίγαν και λυπούνταν
και τη ΛΕΥΤΕΡΙΑ θυμούνταν.
Ήτανε φυλακισμένη
κι απ’ το δράκο σκλαβωμένη.
Η ζωή μας ήταν μαύρη
χωρίς γέλιο μόνο δάκρυ.
Τα παιδιά όμως τα γενναία
σκοτωθήκαν κι ήταν νέα.
Σκοτωθήκανε για κείνη
τίποτε απ’ το ΦΑΣΙΣΜΟ μη μείνει.
Τι χαρά τι χαρά
έχουμε ξανά τη ΛΕΥΤΕΡΙΑ!

"ΘΕΛΕΙ ΑΡΕΤΗ ΚΑΙ ΤΟΛΜΗ Η ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ "  - ΑΝΔΡΕΑΣ ΚΑΛΒΟΣ -

0 σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου