Τέλος οι διακοπούλες μας... ξεκουραστήκαμε, γεμίσαμε τις μπαταρίες μας και τώρα επιστροφή στο σχολείο με χαρά και λαμπερά χαμόγελα... ζεστές αγκαλίτσες, φιλάκια και πολλές πολλές ευχούλες με τους φίλους μας... είχαμε πολλά να πούμε... γιορτές, βόλτες, επισκέψεις, ταξιδάκια, τραπεζώματα, δώρα, γλυκά, βασιλόπιτα, φλουρί... Η παρεούλα μας "πλημμύρισε" από χαρούμενες φωνούλες. Μιλήσαμε, συζητήσαμε, ανταλλάξαμε ευχές και ήρθε η ώρα της δικής μας βασιλόπιτας. Για να μας πάει καλά η χρονιά φτιάξαμε με τα χεράκια μας όχι μια, όχι δύο αλλά τρεις τη βασιλόπιτες με υλικά που είχαν περισσέψει από πριν τις γιορτές από τα χριστουγεννιάτικα γλυκά που είχαμε φτιάξει. Μία για το κλασικό, μία για το ολοήμερο τμήμα και μία για τις κυρίες μας. Πριν όμως ξεκινήσει η ζαχαροπλαστική αναφερθήκαμε στο έθιμο της βασιλόπιτας.
Σύμφωνα με το ελληνικό έθιμο, η Βασιλόπιτα κόβεται σε οικογενειακή συγκέντρωση αμέσως με τον ερχομό του νέου έτους κυρίως
Στις 12.00 ακριβώς τα μεσάνυχτα με την αλλαγή του έτους σβήνουν τα φώτα και μετά ένα λεπτό ξανανάβουν ευχόμενοι και αντευχόμενοι όλοι "χρόνια πολλά" και 'ευτυχισμένο το νέο έτος".
Τότε βάζουμε τη Βασιλόπιτα στο τραπέζι όπου ο νοικοκύρης αφού την σταυρώσει με το μαχαίρι τρεις φορές αρχίζει να τη κόβει σε τριγωνικά κομμάτια… της οικογένειας ή φίλων και συγγενών με πρώτο κομμάτι του σπιτιού (ή του Χριστού της Παναγίας και του Άι Βασίλη…
Κατά την θρησκευτική λοιπόν παράδοση κάποτε στη Καισαρεία της Καππαδοκίας στη Μικρά Ασία που δεσπότης ήταν ο Μέγας Βασίλειος ήλθε να την καταλάβει ο Έπαρχος της Καππαδοκίας με πρόθεση να τη λεηλατήσει. Τότε ο Μέγας Βασίλειος ζήτησε από τους ανθρώπους της πόλης του να μαζέψουν ότι χρυσαφικά μπορούσαν προκειμένου να τα παραδώσει ως “λύτρα” στον κατακτητή. Όταν ήρθε να παραλάβει τα χρυσαφικά ο κατακτητής έγινε θαύμα και ο Άγιος Μερκούριος με πλήθος Αγγέλων απομάκρυνε τον στρατό του. Προκειμένου όμως ο Μέγας Βασίλειος να επιστρέψει τα χρυσαφικά μη γνωρίζοντας σε ποιόν ανήκει τι, έδωσε εντολή να ζυμώσουν μικρά ψωμάκια στα οποία τοποθέτησε μέσα χρυσαφικά και τα μοίρασε στους κατοίκους την επομένη του εκκλησιασμού. Το γεγονός αυτό έφερε μεγάλη και από τότε συνεχίσθηκε η παράδοση αυτή την ημέρα της γιορτής του Αγίου και Μεγάλου Βασιλείου να κόβουμε βασιλόπιτα.
η ιστορία της βασιλόπιτας from Stella Mparmpa
Πηγή: http://www.nipiagogosgiapanta.com/
Πηγή: http://www.nipiagogosgiapanta.com/
Τα Απίθανα Νηπιάκια στο ρόλο του ζαχαροπλάστη
Όλα τα υλικά στο τραπέζι, ανασκουμπωθήκαμε και πιάσαμε δουλειά.
Βάζουμε το βούτυρο στη λεκάνη και το χτυπάμε με το μίξερ για 10 λεπτά μέχρι να γίνει αφράτο...
Προσθέτουμε τη ζάχαρη και συνεχίζουμε το χτύπημα για 5 λεπτά...
Ρίχνουμε ένα ένα τα αβγά και χτυπάμε...
Στύβουμε το πορτοκάλι και το ρίχνουμε λίγο λίγο στη λεκάνη εναλλάξ με το αλεύρι και το μπέικιν...
Μόλις ανακατέψαμε όλα τα υλικά και λίγο πριν το φούρνο λίγη δοκιμή...
Ρίχνουμε τη ζύμη στο αλευρωμένο ταψί και βάζουμε μέσα το νόμισμα...
Δοκιμάσαμε, γευτήκαμε, μυρίσαμε απίθανες γεύσεις και υπέροχες μυρωδιές...
Τη σταυρώνουμε και τη βάζουμε στο φούρνο που έχουμε προθερμάνει.
Κι ενώ ψήνονται οι βασιλόπιτες εμείς ζωγραφίζουμε και στολίζουμε τη δική μας βασιλόπιτα ο καθένας.
 |
 |
| Make a picture slideshow |
| Τη βγάζουμε από τον φούρνο και αφού κρυώσει αρχίζει το στόλισμα. |
Όλοι μαζί στην παρεούλα για την κοπή της πίτας. Η γεύση της μοναδική!!!
και οι τυχεροί της χρονιάς!!!
Κόψαμε και την τρίτη βασιλόπιτα, το φλουρί έπεσε στην κυρία Στέλλα και στην κυρία Νόπη.
Και του χρόνου!!!
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου