Χαρταετός
της Ευης Τσιτιρίδου
Αν θα πετούσα με το χαρταετό μου,
θα πορευόμουν ίσια μες στον εαυτό μου.
Θα σεργιανούσα στα λημέρια του τ’ απάτητα,
και θα ημέρωνα τα πάθη του τ’ ακράτητα.
θα πορευόμουν ίσια μες στον εαυτό μου.
Θα σεργιανούσα στα λημέρια του τ’ απάτητα,
και θα ημέρωνα τα πάθη του τ’ ακράτητα.
Αν θα πετούσα με το χαρταετό μου,
θ’ άφηνα ελεύθερο ό,τι νόμισα δικό μου.
Δίχως σημαία θα πατούσα στη σελήνη
και θα πασπάλιζα το σύμπαν με γαλήνη.
θ’ άφηνα ελεύθερο ό,τι νόμισα δικό μου.
Δίχως σημαία θα πατούσα στη σελήνη
και θα πασπάλιζα το σύμπαν με γαλήνη.
Αν θα πετούσα με το χαρταετό μου,
θα ύφαινα άνοιξη στον ξύλινο αργαλειό μου.
Κάθε της ξόμπλι θα ’ταν μαγεμένο κρίνο,
που σ’ όσα έχασα θα ευώδιαζε «δεν κρίνω».
θα ύφαινα άνοιξη στον ξύλινο αργαλειό μου.
Κάθε της ξόμπλι θα ’ταν μαγεμένο κρίνο,
που σ’ όσα έχασα θα ευώδιαζε «δεν κρίνω».
Αν θα πετούσα με το χαρταετό μου,
δεν θα ’σουν πλάι μου σε κάθε πυρετό μου.
Ίσως γι’ αυτό κόντυνα τόσο την ουρά του:
να μη μακραίνω σου, μα να ’μαι και σιμά του!
δεν θα ’σουν πλάι μου σε κάθε πυρετό μου.
Ίσως γι’ αυτό κόντυνα τόσο την ουρά του:
να μη μακραίνω σου, μα να ’μαι και σιμά του!
 |
| εικόνα της Efi Kokkinaki. |
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου