Γράφει η Σπέρη Καραμπατάκη
Αρκετά
χρόνια πριν είχα διαβάσει μια στατιστική έρευνα που ανέφερε πως το μεγαλύτερο
κτιριακό πρόβλημα στον ελλαδικό χώρο το έχουν τα νηπιαγωγεία της Κεντρικής
Μακεδονίας, (διπλοβάρδιες, στέγαση σε αίθουσες-μαγαζιά, κ.α).
Σκέφτηκα
τότε την ατυχία μου και τις πιθανότητες που είχα να εργαστώ κάποτε σε σχολικό
κτήριο και όχι σε μαγαζί. Αρκετά χρόνια πριν πάλι, συνεργάστηκα με συνάδελφο σε
διπλοβάρδια που εκείνη τη χρονιά βγήκε στη σύνταξη. Θυμάμαι ακόμη τα λόγια της:
“Δυστυχώς πήρα σύνταξη από μαγαζί!” Αναρωτήθηκα τότε, αν και ήταν πολύ μακρινό,
τις πιθανότητες για τη δική μου σύνταξη!
Να
όμως που υπάρχουν πάντα κάποιες πιθανότητες
να γίνουν τα πράγματα καλύτερα,
ακόμη και σ’ αυτή τη τόσο δύσκολη, οικονομικά και κοινωνικά, περίοδο που ζούμε!
Ένα
νέο σχολικό κτήριο κατασκευάστηκε στην πόλη μας, από τον Οργανισμό Σχολικών
Κτηρίων (ΟΣΚ) και στεγάζει ήδη 2 νηπιαγωγεία. Το 19ο Νηπιαγωγείο Γιαννιτσών στο οποίο
εργάζομαι, και το 22ο ολοήμερο Νηπιαγωγείο Γιαννιτσών.
 |
| η αυλή |
Μια
μετακόμιση βέβαια ποτέ δεν είναι εύκολη! Οι τελευταίες εβδομάδες πέρασαν με
πολλή δουλειά και άγχος! Τα καταφέραμε όμως, με τη συνεργασία της σχολικής
επιτροπής του Δήμου, τη βοήθεια των γονέων και το σημαντικότερο ίσως, την
άριστη συνεργασία ανάμεσα σε μας τις νηπιαγωγούς!
 |
| τουαλέττες |
 |
| αυλή -πέργκολα |
Η
τελευταία μέρα λειτουργίας του σχολείου στην παλιά αίθουσα ήταν στις 25
Οκτωβρίου, τη μέρα της γιορτής του ΟΧΙ. Προσπαθήσαμε η μετακόμιση να μην
επισκιάσει την εθνική επέτειο και η γιορτή έγινε- έστω ανάμεσα σε κούτες και
χωρίς σκηνικό. Με το τέλος της γιορτής, μετά το παραδοσιακό λουκουμάκι, όλοι μαζί,
γονείς και παιδιά, επισκεφτήκαμε το νέο κτήριο κουβαλώντας συμβολικά κάτι
ελαφρύ από τα πακεταρισμένα αντικείμενα. Άλλος πήρε το κουτί με τα πράγματα της
γωνιάς κομμωτηρίου, άλλος το κουτί της γωνιάς παρατήρησης και μια εγκυμονούσα μητέρα πήρε την υδρόγειο!
Τα παιδιά χάρηκαν που μετέφεραν και αυτά κάτι στο καινούριο τους σχολείο αλλά
περισσότερο χάρηκαν με το ίδιο το σχολείο και κυρίως με την ολοκαίνουρια
παιδική χαρά στην αυλή του!
Τα
νηπιαγωγεία μας τώρα λειτουργούν κανονικά στο νέο κτήριο! Την πρώτη μέρα τα
παιδιά είπαν πολλά για τα συναισθήματά τους. Παραθέτω όμως μόνο την ερώτηση της
Ελένης και τα σχόλια δικά σας: “Κυρία, θα είστε ανοιχτά και το Σάββατο;”
Σαφώς
και υπάρχουν ακόμη ένα σωρό πράγματα που πρέπει να γίνουν, είτε άμεσα είτε
μακροπρόθεσμα. Θα γίνουν όμως με συνεργασία ανάμεσα στους φορείς και με υπομονή
αλλά και επιμονή! Πάντα υπάρχουν πιθανότητες για κάτι καλό!
2 σχόλια:
Η δημιουργία των δυο νέων σχολείων αποτελεί αναμφίβολα μια ευχάριστη και ελπιδοφόρα πράξη. Αυτό που μου προξένησε ιδιαίτερη εντύπωση ήταν τα σχόλια των γονέων όταν μπήκαν για πρώτη φορά στο κτίριο στις 25 Οκτωβρίου που έγινε η μικρή- συμβολική μετακόμιση από τα ίδια τα παιδιά. Γυρνούσε ο ένας και έλεγε στον άλλο : " αυτό είναι σχολείο". Μου δημιουργήθηκε λοιπόν η απορία τι ξεχωριστό έχει αυτό το σχολείο; Δεν αποτελεί αυτό ένα "κανονικό σχολείο" ,όπως θα έπρεπε να είναι τα νηπιαγωγεία μιας σύγχρονης κοινωνίας του 21ου αιώνα. Τότε συνειδητοποίησα πόσο εξοικειωμένοι είμαστε με τα νηπιαγωγεία- μαγαζιά,ώστε μόλις δούμε ένα " κανονικό σχολείο" να μας φαίνεται τόσο ασύνηθες. Ας μην ξεχνάμε όμως ότι η εκπαίδευση των παιδιών πρέπει να αποτελεί προτεραιότητα της κοινωνίας όσο δύσκολες και αν είναι οι οικονομικές συνθήκες .Συνεπώς η δημιουργία νέων σχολικών κτιρίων δεν πρέπει να αποτελεί ασύνηθες γεγονός.
Δείχνει υπέροχο.
Συγχαρητήρια.
Εύχομαι (για όλους) κι άλλα τέτοια!
Δημοσίευση σχολίου