Πρόσφυγες και 1821- Το Παρελθόν και το παρόν.
Πρόσφυγες και 1821. Με αφορμή τα γεγονότα του 1821 και συγκεκριμένους πίνακες εποχής που επεξεργαστήκαμε, αναφερθήκαμε στις έννοιες πρόσφυγας, ξεριζωμός, προβληματιστήκαμε και αναφερθήκαμε στο σήμερα.
Φέτος λόγω διαφόρων συνθηκών (σεμιναριών κλπ) δύο μέρες μας απέμειναν για να αναφερθούμε στα γεγονότα του 1821 και την επανάσταση των Ελλήνων.
Ανάμεσα στις κατασκευές, εξιστόρηση γεγονότων, τραγουδιών και χορών που προσπαθήσαμε να κάνουμε εκείνες τις μέρες, μας προέκυψε και η αναφορά στο προσφυγικό θέμα και για αυτό σας το παρουσιάζω. Η αναφορά έγινε με στόχο να κατανοήσουμε ότι ένας πόλεμος, μία επανάσταση έχει πάντα τα « θύματά του» και σε αυτούς τους ανθρώπους από όποιο μέρος ή χώρα και αν είναι, σε όποια θρησκεία και αν πιστεύουν οφείλουμε να τους συμπεριφερθούμε σαν ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ ( και σταματώ εδώ).
Όσοι το χάλκεον χέρι
βαρύ του φόβου αισθάνονται,
ζυγόν δουλείας ας έχωσι.
Θέλει αρετήν και τόλμην
η ελευθερία.
Η συζήτηση ξεκίνησε από την επεξεργασία του πίνακα του Sir Charles Lock Eastlake (1793-1865), «Έλληνες διωκόμενοι μετά την καταστροφή της Χίου», ελαιογραφία. Ερωτήσεις του τύπου : ποιοι απεικονίζονται στον πίνακα; γιατί κρύβονται; που κοιτάνε; πως θα ξεφύγουν; τι αισθάνονται; κλπ έδωσαν την αφορμή για να ξεκινήσει μια μεγάλη συζήτηση και να εστιάσουμε στα θύματα ενός πολέμου, στις γυναίκες, στα παιδιά και στους ηλικιωμένους.
Ένας από τους τρόπους διαφυγής που πρότειναν τα παιδιά ήταν και η φυγή από την θάλασσα (παρατηρώντας προσεκτικά τον πίνακα!)
Ποιοι όμως θα φύγουν και ποιοι θα μείνουν για να υπερασπιστούν τη γη τους; Ποιους πρέπει να διασώσουμε ; Η συζήτηση (ιστορία πλέον) συνεχίστηκε με τους παρακάτω πίνακες και την σύγκριση αυτών μεταξύ τους καθώς είχαν ως κεντρικό θέμα μία βάρκα με ανθρώπους διωκόμενους.
Εστιάσαμε σε ένα ακόμα κοινό στοιχείο των τριών πινάκων, πέρα από την βάρκα, στο ότι μέσα σε αυτές βρίσκονταν γυναίκες, παιδιά και ηλικιωμένοι ! Που πάνε; Που θα μείνουν τώρα; Πως θα ζήσουν; Ήταν μερικές από τις ερωτήσεις που μας προβλημάτισαν ! Φανταστήκαμε τον εαυτό μας εκείνη την εποχή και συμπληρώσαμε ένα εξαιρετικό φύλλο εργασίας που βρήκαμε στο Blog :natalinaeton5.blogspot.gr.
Συζητήσαμε για την προστασία των μητέρων, των παιδιών, και των ηλικιωμένων και τον δικό τους αγώνα εκείνη την εποχή !
Τι να σας πώ γυναίκες τι να μή σας πώ.
Παρηγοριά κι αλήθεια πού να μήν ντραπώ.
Μόνο να σάς ακούω πότε θλίβομαι
πιάνω τα σκοτεινά στα νέφη κρύβομαι
Πότε μά το Θεό περηφανεύομαι
βάζω τα κόκκινά μου και πορεύομαι
Τυράγνιες, ζηλοφθόνιες, φόνους ,παιδεμούς.
Τ’ αλέθω για τούς χρόνους τους μελλούμενους.
Τ’ αλέθω τα γυρίζω και τα πάω στη γή
πού ‘δωσε το σκοτάδι φώς γιά να το πιεί – Ο. Ελύτης , Ποιητική συλλογή του 1971 Ο ΗΛΙΟΣ Ο ΗΛΙΑΤΟΡΑΣ
Πρόσφυγες
Πως λέγονται όμως αυτοί που ξεριζώνονται από τα σπίτια τους για να σωθούν ;
«Πρόσφυγας ονομάζεται, σύμφωνα με τη Σύμβαση της Γενεύης για τους πρόσφυγες, κάθε άνθρωπος που βρίσκεται έξω από το κράτος του οποίου είναι πολίτης εξαιτίας δικαιολογημένου φόβου ότι εκεί θα υποστεί διωγμούς λόγω της φυλής, της θρησκείας ή της εθνικότητάς του, ή ακόμα εξαιτίας της ιδιότητας του μέλους μιας ιδιαίτερης κοινωνικής ομάδας ή των πολιτικών του απόψεων (πολιτικός πρόσφυγας), και επιπλέον τού είναι αδύνατο να εξασφαλίσει προστασία από τη χώρα του, ή, εξαιτίας του φόβου αυτού, δεν επιθυμεί να τεθεί υπό αυτή την προστασία. Μέχρι να του αναγνωρισθεί νομικά η ιδιότητα του πρόσφυγα από μία χώρα, ένας άνθρωπος μπορεί να βρίσκεται υπό το καθεστώς του «αιτούντος άσυλο». Συνήθως η αδυναμία εξασφαλίσεως προστασίας είναι αποτέλεσμα πολέμου, ωστόσο ο παραπάνω ορισμός αποκλείει τους πρόσφυγες εξαιτίας φυσικών καταστροφών. Μία άλλη κατηγορία ανθρώπων που ονομάζονται πρόσφυγες και δεν περιλαμβάνονται στον παραπάνω ορισμό είναι όσοι μετεγκαθίστανται ομαδικά σε άλλη περιοχή της δικής τους χώρας, είτε εξαιτίας φυσικών καταστροφών, είτε για άλλο λόγο πάνω από τις δυνάμεις τους. Αυτοί ονομάζονται εσωτερικοί πρόσφυγες.» πηγή : el.wikipedia.org
Είδαμε φωτογραφίες από το 1922 και την μικρασιατική καταστροφή που χιλιάδες Έλληνες πρόσφυγες κατεύνασαν στην Ελλάδα πάνω σε βάρκες!
Είδαμε και φωτογραφίες από το σήμερα .. 2016 και πάλι βάρκες φορτωμένες με ανθρώπους που ξεριζώθηκαν από την πατρίδα τους λόγω πολέμου! Μόνο που αυτή την φορά δεν είναι Έλληνες ! Γεγονός ασήμαντο όμως για εμάς γιατί είναι ΑΝΘΡΩΠΟΙ, κυνηγημένοι από τον τόπο τους, με μωρά στην αγκαλιά και ζωγραφισμένο στο πρόσωπό τους το αίσθημα του φόβου και της αγωνίας για το αύριο !!
Τι χρειάζονται αυτοί οι άνθρωποι; Τα παιδιά είπαν από τα πιο απλά μέχρι τα πιο σημαντικά ! Όλες αυτές οι λέξεις μαζεύτηκαν στην εφαρμογή : tagul.com δημιουργώντας ένα «συννεφόλεξο» μία βάρκα που θα τους πάει σε καλύτερα μέρη σε μια καλύτερη ζωή !
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου