ΝΗΠΙΑΓΩΓΟΙ ΠΕΛΛΑΣ

Βρισκόμαστε μια ανάσα πριν αποχαιρετήσουμε δε το παγωμένο τοπίο του χειμώνα και η όμορφη νυφούλα, το σύμβολο της ελπίδας, η αμυγδαλίτσα μας,  ανυπόμονη άνοιξε δειλά δειλά τα πανέμορφα άνθη της σκορπίζοντας μοσχοβολιές παντού στην κοιμισμένη φύση, προμηνύοντας την αναγέννηση της φύσης, την άνοιξη.

Σύμφωνα με την ελληνική μυθολογία, ζούσε στη Θράκη, μια όμορφη πριγκίπισσα που την έλεγαν Φυλλίς. Ήταν κόρη ενός βασιλιά της Θράκης η οποία ερωτεύθηκε τον γιο του Θησέα τον Δημοφώντα. Ο νέος αυτός βρέθηκε στα μέρη της καθώς επέστρεφε με ένα καράβι από την Τροία. Ο βασιλιάς του έδωσε την κόρη του και το μισό του βασίλειο. Οι δύο νέοι παντρεύτηκαν αλλά μετά από λίγο καιρό ο Δημοφώντας νοστάλγησε την πατρίδα του και η Φυλλίς μην αντέχοντας να τον βλέπει στεναχωρημένο τον άφησε να γυρίσει πίσω και αν την αγαπούσε πραγματικά θα ξαναγύριζε και τότε θα ήταν πραγματικά δικός της..   Έτσι κι έγινε, ο νέος απέπλευσε με το καράβι του,  γύρισε στην πατρίδα του και η ερωτευμένη Φυλλίς έμεινε μόνη να τον περιμένει για χρόνια ώσπου μαράζωσε από τη θλίψη της. Όμως οι θεοί που ήξεραν την ιστορία της την μεταμόρφωσαν σε δέντρο για να μπορεί να περιμένει για περισσότερα χρόνια τον αγαπημένο της. Έτσι Φυλλίς δεν πέθανε αλλά έγινε το δέντρο,  η Αμυγδαλιά που αργότερα έγινε το σύμβολο της ελπίδας. Μετά από χρόνια ο περιπλανώμενος νέος Δημοφώντας, επέστρεψε στη Θράκη βρήκε την αγαπημένη του και πιστή γυναίκα, όχι περιστοιχισμένη από μνηστήρες αλλά ένα ξερό δέντρο δίχως φύλλα στη μέση του παγωμένου τοπίου. Απελπισμένος και γεμάτος τύψεις αγκάλιασε τον κορμό της και τότε εκείνη πλημμύρισε ανθούς στη μέση του χειμώνα νικώντας το θάνατο,  δείχνοντας ότι η αγάπη δεν μπορεί να νικηθεί από τον θάνατο.

Παρακολουθήσαμε το βίντεο με το μύθο που βρήκαμε στο διαδίκτυο....