Οι μέρες περνούσαν κι όλα τα ψαροπαιδάκια του βυθού πήγαιναν με χαρά στο ψαρονηπιαγωγείο της κυρίας Χρυσαφένιας, της γοργόνας.
Έπαιζαν, τραγουδούσαν, μάθαιναν να ζωγραφίζουν να φροντίζουν το βυθό, να κρύβονται στα βράχια και πώς να προστατεύονται από τους εχθρούς τους και τα δίχτυα των ψαράδων.
Από την πρώτη κιόλας μέρα η κυρία Χρυσαφένια μάζεψε τους ψαρομαθητές γύρω της να τους μιλήσει για το πώς έπρεπε να συμπεριφέρονται στο ψαρονηπιαγωγείο για να ζούνε καλύτερα.
-Με τους κανόνες ψαροπαιδάκια μου η ζωή μας στο ψαρονηπιαγωγείο θα πιο εύκολη. Έτσι όλοι θα ξέρουμε τι πρέπει και τι δεν πρέπει να κάνουμε έλεγε η κυρία Χρυσαφένια και άρχισε να τραγουδά με φωνή μελωδική.
Στο ψαρονηπιαγωγείο μου πάντα φροντίζω
να είμαι στην ώρα μου το πρωί
λέω σε όλους καλημέρα
είμαι ευγενικό ψαροπαιδί.
είμαστε όλοι φίλοι καλοί
δε φωνάζω, δεν τσιρίζω
είμαι υπάκουο ψαροπαιδί.
πάντα τα τακτοποιώ
την κυρία μου την προσέχω
την ακούω δεν αντιμιλώ.
τα σκουπίδια να μη σκορπώ
τους εχθρούς να αποφεύγω
. Αμέσως πήρε μελάνι και έγραψε το τραγουδάκι επάνω σ’ ένα μεγάλο κοχύλι.
-Αυτό το τραγουδάκι θα το έχουμε σαν φυλαχτό μας, δεν πρέπει να το ξεχνάμε ποτέ, θα το ακολουθούμε πιστά για να περνάμε καλύτερα στο ψαρονηπιαγωγείο μας, είπε η κυρία Χρυσαφένια και κρέμασε το κοχύλι με το τραγουδάκι που μιλούσε για τους κανόνες του κάπου ψηλά για να το βλέπουν όλα τα ψαροπαιδάκια.
Όλα όμως…
Όλα, εκτός από τον Άκη, τον Ψαράκη που ήταν λιγάκι άτακτο και ανυπάκουο ψαροπαιδάκι.
Σχεδόν κάθε μέρα έρχονταν στο ψαροσχολείο αργοπορημένος.
-Άργησα να ξυπνήσω κυρία γιατί είχαμε κόσμο εχτές στο ψαρόσπιτό μας και κοιμήθηκα αργά, έλεγε συχνά.
Τα πράγματά του δεν τα τακτοποιούσε ποτέ και συχνά στα διαλείμματα απομακρυνόταν από την αυλή του ψαρονηπιαγωγείου.
Κάποια μέρα κι ενώ έπαιζαν όλα μαζί κρυφτό γύρω από το μεγάλο τρύπιο κοχύλι ο Άκης, ο Ψαράκης απομακρύνθηκε αρκετά από τα άλλα ψαροπαιδάκια και την κυρία Χρυσαφένια για να μπορέσει να κρυφτεί και βρέθηκε κοντά στο μεγάλο βράχο. Ξαφνικά αυτό που αντίκρισε μπροστά του τον έκανε να τρομάξει πολύ. Ήταν ο Ζαχαρίας, ο τεράστιος Καρχαρίας που έκανε τάχα ότι κοιμάται, ανοίγοντας κρυφά μια το ένα μάτι μια το άλλο. Ο Άκης, ο Ψαράκης γούρλωσε τα ματάκια του και πριν προλάβει να αντιδράσει -Χλαπ βρέθηκε στα σαγόνια του Ζαχαρία, του Καρχαρία που επειδή ήταν πολύ πεινασμένος τον κατάπιε ολόκληρο.
-Ωχ ψαροθεούλη μου βοήθησε με να γλιτώσω. Έλεγε με τρεμάμενη φωνή, ο Άκης, ο Ψαράκης. Μάταια όμως σε λίγο βρέθηκε στην κοιλιά του Ζαχαρία, του Καρχαρία. Ήταν όλα σκοτεινά εκεί μέσα.
Βοήθειααα!!!. Βγάλτε με από δω μέσα, φοβάμαι. Όσο κι αν φώναζε δεν τον άκουγε κανείς.
Ο Άρης ο Καλαμάρης που ήταν κρυμμένος πίσω από ένα κοράλλι, είδε από μακριά τι είχε συμβεί και έτρεξε αμέσως να ειδοποιήσει κυρία Χρυσαφένια.
-Κυρία, κυρία τρέξτε, τον Άκη το Ψαράκη τον κατάπιε ο Ζαχαρίας, ο Καρχαρίας.
Η κυρία Χρυσαφένια δεν ήξερε τι να κάνει. Μάζεψε όλα τα ψαροπαιδάκια της μέσα στο ψαρονηπιαγωγείο και προσπαθούσε να σκεφτεί κάτι για να σώσει το μικρό της ψαρομαθητή.
-Να ζητήσουμε τη βοήθεια των μεγάλων ψαριών, είπε ο Νάκης, ο Μπαρμπουνάκης φοβισμένος.
Ο Σταύρος, ο Γαύρος που ήταν και ο πιο μικρούλης έβαλε τα κλάματα.
-Θα μπορέσουμε να τον γλιτώσουμε κυρία, είπε με τρεμάμενη φωνή.
-Να κάνουμε γρήγορα κυρία, είπε η Ελίνα, Χταποδίνα που ήταν η καλύτερή του φίλη
Καθώς όλοι προσπαθούσαν να βρουν μια λύση για να γλυτώσουν τον αγαπημένο τους ψαροσυμμάθητή και ενώ η η κυρία Χρυσαφένια καθόταν άφωνη γεμάτη αγωνία, ένοιωσε ένα χάδι στα μαλλάκια της κάτι. Ήταν η Ροδούλα, η μικρούλα νεραϊδούλα του βυθού που ήταν ο φύλακας άγγελος του Άκη του Ψαράκη.
-Έχω ένα σχέδιο για να γλιτώσουμε το φίλο μας, της ψιθύρισε κάτι μες στο αυτάκι και πέταξε προς τον μεγάλο βράχο.
Ο Ζαχαρίας, ο Καρχαρίας κοιμόταν βαριά πίσω από το μεγάλο βράχο και ροχάλιζε. Η Ροδούλα ανέβηκε επάνω του και άρχισε να τον γαργαλάει. Ο Ζαχαρίας έβαλε τα γέλια χωρίς να αντιληφθεί τι του συμβαίνει. Γελούσε με την ψυχή του με ανοιχτό το στόμα για αρκετή ώρα κι από το πολύ γέλιο τον έπιασε λόξυγκας.
-Γκκ γκκ γκκ και ξαφνικά κάνει γλουπ και να σου πετάχτηκε ο Άκης μέσα από το στόμα του γιατί ο Ζαχαρίας, ο Καρχαρίας από τη λαιμαργία του τον είχε καταπιεί αμάσητο και δεν τον είχε χωνέψει.
Αμέσως ο Άκης άρχισε να κολυμπά γρήγορα γρήγορα ώσπου έφτασε στην αγκαλιά της αγαπημένης του κυρίας που ήταν κρυμμένη πίσω από μια μεγάλη αχιβάδα μαζί με τους ψαρομαθητές της και παρατηρούσαν από μακριά όλα όσα συνέβαιναν. Όλοι μαζί έτρεξαν γρήγορα για το ψαρονηπιαγωγείο τους. Εδώ τώρα ο Ακης, ο Ψαράκης ήταν ασφαλής αλλά πολύ τρομαγμένος. Η καρδούλα του φτερούγιζε. Αγκάλιασε την κυρία του την κοίταξε με τα φοβισμένα του ματάκια και έβαλε τα κλάματα
-Σ’ ευχαριστώ ψαροθεούλη μου, ψιθύρισε. Αγαπημένη μου κυρία συγνώμη που σας τρόμαξα. Από δω και πέρα δε θα ξανακάνω ποτέ αταξίες, θα είμαι υπάκουος και δε θα ξεχνάω ποτέ τους κανόνες μας. Θα τους τραγουδώ και θα τους εφαρμόζω συνέχεια.
Από εκείνη την ημέρα ο Άκης, ο Ψαράκης είχε γίνει το πιο υπάκουο ψαροπαιδάκι του ψαρονηπιαγωγείου.
-Εμπρός καλοί μου φίλοι πάμε να τραγουδήσουμε το τραγουδάκι μας. Κι άρχισαν να τραγουδούν όλα με δυνατή φωνή.
Στο ψαρονηπιαγωγείο μου πάντα φροντίζω
να είμαι στην ώρα μου το πρωί
λέω σε όλους καλημέρα
είμαι ευγενικό …
-Λοιπόν ψαροπαιδάκια μου ελάτε να φτιάξουμε όλοι μαζί μία χειροτεχνία. Τα κοχυλάκια που σας έχει χαρίσει ο Άκης θα τα στολίσουμε με μικρά πολύχρωμα πετραδάκια και θα κάνουμε μια συμφωνία κάθε φορά που κάποιος από σας κάνει κάποια αταξία θα του αφαιρώ ένα πετραδάκι ενώ όταν θα κάνετε μια καλή πράξη θα σας το επιστρέφω. Αν στο τέλος του μαθήματος έχετε όλα τα πετραδάκια στη θέση τους τότε θα σας κάνω μια χάρη που εσείς θα μου ζητήσετε. Εντάξει!!!
-Ναιιιιι φώναξαν όλα με μια φωνή και έτρεξαν να αγκαλιάσουν την κυρία Χρυσαφένια.
Με τους "κανόνες" η ζωή είναι πιο εύκολη... μας δείχνουν πως πρέπει να συμπεριφερόμαστε... τι πρέπει και τι δεν πρέπει να κάνουμε... μας βοηθάνε να ζούμε καλύτερα στο σπίτι, στο σχολείο, στη δουλειά...
Ζωγραφίσαμε εντυπώσεις μας από την ιστορία μας
 |
 |
| A free photo slideshow by Smilebox |
Φτιάξαμε τα δικά μας κοχυλάκια. Έτσι κάθε φορά που θα κάνουμε μια αταξία η κυρία θα μας αφαιρεί ένα πετράδι ενώ σε κάθε καλή πράξη θα μας το επιστρέφει ένα πετράδι. Εάν στο τέλος της ημέρας είναι όλα τα πετράδια στη θέση τους, τότε η κυρία θα μας κάνει μια χάρη. έτσι παίζοντας μαθαίνουμε καλύτερα.
Παίξαμε κουκλοθέατρο με τις κούκλες της ιστορίας μας
Αύριο θα φτιάξουμε κοχυλάκι και για το σπίτι.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου